شرکت ایرباس برنامههای خود برای توسعه هواپیمای هیدروژنیZEROe را به تعویق انداخته است. این پروژه که قرار بود تا سال ۲۰۳۵ یک هواپیمای تجاری با سوخت هیدروژنی را به بازار عرضه کند، اکنون ممکن است بین ۵ تا ۱۰ سال به تاخیر بیفتد. همچنین بودجه این برنامه 25 درصد کاهش یافته است. این تاخیر به دلیل کندی پیشرفت فناوریهای ضروری و چالشهای مرتبط با ایجاد زیرساختهای لازم برای هیدروژن است. ایرباس اعلام کرد که توسعه اکوسیستم هیدروژن، از جمله زیرساختها، تولید، توزیع و چارچوبهای نظارتی، نیازمند همکاری و سرمایهگذاری جهانی است.
این تصمیم در حالی گرفته شده که نقشه راه صنعت هوانوردی اروپا (Destination 2050) سهم هواپیماهای هیدروژنی در کاهش انتشار کربن تا سال ۲۰۵۰ را از 20 درصد به 6 درصد کاهش داده است. دلیل این کاهش، ورود دیرهنگام این فناوری به بازار (حدود سال ۲۰۴۰) و سهم کم آن در ناوگان هوایی است.
در مقابل، سازمان هواپیمایی کشوری بریتانیا (CAA) برنامههای خود برای توسعه فناوری هیدروژنی را گسترش داده است. این سازمان با اجرای پروژه Hydrogen Challenge، قصد دارد بریتانیا را به عنوان پیشرو در هوانوردی هیدروژنی معرفی کند. این پروژه بر چهار حوزه اصلی طراحی هواپیماهای جدید با سوخت هیدروژنی، تغییرات زیرساختی فرودگاهها برای ذخیره و سوخترسانی هیدروژن، انجام پروازهای آزمایشی و ارزیابی ایمنی و تحقیقات علمی برای بهبود فناوری هیدروژن تمرکز دارد.
شرکتهای بزرگی مانند رولز-رویس،ZeroAvia وCranfield Aerospace Solutions در این پروژه مشارکت دارند.ZeroAvia در حال توسعه سیستمهای پیشرانه هیدروژنی برای هواپیماهاست، در حالی که Cranfield Aerospace Solutions قصد دارد یک هواپیمای مسافربری کوچک با سوخت هیدروژنی را به بازار عرضه کند. همچنین، فرودگاههایی مانندKirkwall در اسکاتلند وExeter در جنوب غربی انگلستان، در حال آزمایش زیرساختهای هیدروژنی هستند.
با وجود تلاشهای بریتانیا، تاخیر ایرباس در برنامه ZEROe نشاندهنده چالشهای بزرگ در مسیر هوانوردی هیدروژنی است. هزینههای بالای تولید هیدروژن سبز، نبود زیرساختهای لازم و عدم اطمینان از تقاضا، از موانع اصلی هستند. به نظر میرسد که در کوتاهمدت و میانمدت، فناوریهایی مانند سوختهای پایدار هوانوردی (SAF) و هواپیماهای الکتریکی-باتری نقش مهمتری در کاهش انتشار کربن ایفا خواهند کرد.
در نهایت، آینده هوانوردی هیدروژنی به همکاری جهانی، سرمایهگذاری کلان و پیشرفتهای فناوری بستگی دارد. در حالی که برخی کشورها مانند بریتانیا به پتانسیل هیدروژن امیدوارند، شرکتهایی مانند ایرباس با احتیاط بیشتری به این فناوری نگاه میکنند.
منبع خبر: greenairnews.com
